Hardloopnieuws

Door T.N.H. Grent

Uithoudingsvermogen voor de ultraloopsport bouw je geleidelijk en over een langere periode op. Wie een jaar lang regelmatig en zonder onderbreking traint, start het jaar erop met een betere conditie. Wanneer je echter een poosje nalaat om te trainen, ben je al snel weer terug bij af. Hou daarom een minimum trainingsniveau aan. Dat zorgt ervoor dat je geestelijk en lichamelijk fit blijft en je conditie zich elk jaar verbetert. Wat vorig jaar nog een afstand van formaat leek, zal het jaar erop een peulenschil blijken.

Om een ultraloopmarathon te kunnen volbrengen zijn een uitgekiend trainingsbeleid en een adequate wedstrijdstrategie noodzakelijk. Werklust en ambitie worden nu echter onderschat. Veel duursporters zijn doetjes geworden en gebruiken allerlei excuses om niets uit te voeren. Wat betreft inzet en volharding kunnen we daarom lering trekken uit de trainingsprogramma’s en wedstrijdstrategieën van de generatie langeafstandslopers van dertig jaar geleden.

Het menselijke lichaam is ongelofelijk veerkrachtig. Als je het een langzaam toenemende werklast bezorgd, zal het zich aanpassen. Er zijn veel langeafstandslopers die in hun lange trainingslopen regelmatig voorbij de marathonafstand gaan. Hun lichamen zijn aan het volume gewend. Ze gaan langzaam; stoïcijns! Ze weten dat ze beter aan hun vaardigheden kunnen werken dan aan het vertrouwen in hun vaardigheden. Dus oefenen ze liever veel!

Het aantal kilometers dat je aflegt in trainingen en wedstrijden zegt echter niet alles. Het is beter naar consistentie te streven dan het volume te benadrukken. Het is beter om minder kilometers in het weekeinde te draaien, teneinde bijgekomen te zijn de dagen erop goed door te kunnen trainen. Voor het behalen van voldoende trainingskwaliteit is frisheid functioneler dan vermoeidheid. Elke aspirerende langeafstandsloper heeft een begeleidingsteam nodig dat hem deze grondhouding inprent. Dit voorspelt zowel veerkracht als aanpassingsvermogen.

Blijf trainen binnen je beperkingen en je prestaties verbeteren zich langzaam doch gestaag. Veel mensen vinden het zonde om zoveel te trainen en dit niet om te zetten in deelname aan een ultraloopwedstrijd. Met een gedegen trainingsbasis en een goed begeleidingsteam vormt het uitlopen van een ultramarathon geen enkel probleem. Wanneer het echter gaat om het zo snel mogelijk afleggen van een bepaalde wedstrijdafstand, is talent alleen niet genoeg!

Het louter prijzen van je talent als sporter schaadt je motivatie en beïnvloedt je prestaties. De reden is simpel. Als je denkt dat succes vooral van talent afhangt, zal je meer geneigd zijn met zelfvoldaanheid te reageren. Je neemt aan dat je briljant geboren bent en dat toekomstige excellentie onvermijdbaar is. Omdat je aanneemt dat je talent je er wel doorheen zal loodsen, ben je eerder tot freewheelen geneigd. Wordt je daarentegen geprezen voor je werklust, wordt je aangemoedigd te denken dat succes net zoveel afhangt van hard werken als van aangeboren voortreffelijkheid. Geef daarom de voorkeur aan moeilijke uitdagingen om jezelf sneller te ontwikkelen. Met andere woorden, wees minder geïnteresseerd in getalenteerd lijken dan in hoe je je talent zodanig ontwikkelt dat je je potentieel volledig benut.

De kunst is dus om talent niet te prijzen, maar integendeel te benadrukken dat talent alleen niet genoeg is. Dat het in staat zijn om door een uitdaging te pierewaaien geen toonbeeld van slimmigheid is, maar van hoeveel tijd je hebt verknoeid door geen uitdaging aan te gaan die echt veel meer van je capaciteiten vergt. Talloze sportmensen die hebben geëxcelleerd, begrepen dat potentie niets voorstelt zonder opofferingen. Wanneer je succes als een reis ziet, ben je veel minder snel geneigd om te denken dat je al aangekomen bent!