Hardloopnieuws

Het is een dik jaar geleden, toen Nik Lemmink besloot aan te kloppen bij Team 4 Mijl. Hij had jarenlang – op tamelijk hoog niveau – gevoetbald, toen hij vanwege de maatregelen besloot een beetje te gaan hardlopen. Hij deed wat zelf verzonnen intervalletjes en nam af en toe deel aan virtuele wedstrijdjes. Dit ging hem zo goed af, dat hij opzoek ging naar trainingsmaatjes met eenzelfde niveau. Hij klopte aan bij zijn moeder – vroeger een succesvol 1500m loopster – en kreeg van haar de contactgegevens van Eddy Kiemel. En zo geschiedde, ineens bevond de 23-jarige studentvoetballer zich te midden van ambitieuze atleten.

Zich voegen bij Team 4 Mijl bracht een grote verandering voor Nik mee. “Voor mij was het vooral wennen dat ik echt schakelde tussen twee heel verschillende werelden. Ik was veel aan het feesten, dronk veel alcohol en at heel veel ongezond eten, en al mijn vrienden deden precies hetzelfde. Om dan opeens de topsporter uit te gaan hangen vonden veel mensen denk ik wel een beetje gek, maar ik wil het graag direct goed doen, anders had ik beter kunnen blijven voetballen.”

Inmiddels is Nik een vaste waarde bij Team 4 Mijl. Dit jaar liep hij al bijna 3000km en loopt hij dus gemiddeld 80km per week. Bij de 4 Mijl van Groningen wist hij al te eindigen in een tijd van 19.23 en niet heel lang daarna finishte hij op een 4e plek op de korte cross bij de Warandeloop. Onlangs liep hij zijn eerste indoor wedstrijd in het Belgische Gent, waar hij een persoonlijk record van 8.26,5 minuut vestigde op de 3000m. Echter was hij hier nog niet tevreden mee, wat kenmerkend lijkt te zijn voor zijn mindset. “Ik vind het moeilijk om tevreden te zijn met 3km in 8:26 wanneer mensen dat doorkomen op een 10km. Maar dat is ook wel weer leuk, want je bent nooit klaar en als je een pr van 9 seconden loopt moet je volgens mij gewoon tevreden zijn.”

Waarom Nik zo snel zo goed is geworden? “Mijn moeder kon vroeger goed hardlopen, dus waarschijnlijk heb ik de genen van haar. Daarentegen zegt mijn vader -die juist goed kon voetballen- dat hij ook aanleg had voor rennen, maar mijn vader roept wel meer. Het is dus niet zo dat het allemaal uit de lucht kwam vallen, ik wist wel dat ik aardig kon rennen. En ik denk dat het relatief snel gaat omdat je direct vanaf het begin met de beste trainers en atleten werkt, dan leer je het meteen goed.”

Niet alleen de trainingssetting doet een duit in het zakje, ook pakt Nik het hardlopen serieus aan. Begin december is hij twee weken mee geweest op trainingsstage naar Lanzarote en in November was hij ook al een week naar Tenerife om daar te trainen met teamgenoten Job IJtsma en Niek Blikslager. “Het lekkere weer, de omgeving en met mensen om je heen die allemaal hetzelfde willen is het gewoon veel makkelijker om goed te trainen dan in de wind en regen. Daarnaast heb je in Nederland ook veel andere dingen aan je hoofd, dat valt op zo’n trainingskamp ook wel een beetje weg.”

De doelen voor komend jaar zijn duidelijk: deelname aan zowel het NK indoor op de 3000m en outdoor op de 5000m. Echter, plaatsing kan alleen op basis van eerdere behaalde prestaties. En eerder behaalde prestaties, daar schort het natuurlijk aan bij zijn gloednieuwe hardloopcarrière. Nik zal daarom het komende jaar vooral gebruiken om zijn basis verder uit te bouwen en ervaring op te doen. En wie weet, als hij binnenkort in staat is om zijn 3000m indoor pr opnieuw aan te scherpen, gaan we hem vast en zeker zien op het NK indoor in Apeldoorn.

Lees hier verder