Hardloopnieuws

Marathonloper Bart van Nunen (29) maakte vandaag bekend dat hij gestopt is als topatleet. Van Nunen kampte al drie jaar met veel blessureleed en merkt nu dat dit zoveel mentale kracht heeft gekost dat het tijd is om te stoppen. Van Nunen stond nog op de deelnemerslijst van de Rotterdam marathon op zondag 13 april. Daar gaat hij niet meer van start.

Talentvol marathonatleet
Van Nunen was Nederlands kampioen halve marathon en 10.000 mtr maar was vooral talentvol in de marathon. Hij liep in Valencia in 2020 een persoonlijk record van 2.10.16. Het was ruim onder de Olympische limiet voor de Spelen van 2021. Met deze tijd staat van Nunen op de elfde plek allertijden. In maart 2021 liep hij in Dresden de halve marathon in een tijd van 1:01.47. Daarmee is hij zevende allertijden. De Olympische marathon van Sapporo in 2021 werd een deceptie. Van Nunen moest met een hitteletsel uitstappen.

Blessure
Van Nunen werd in 2022 geopereerd nadat na onderzoek was geconstateerd dat er sprake was van een Haglundse Exostose. Het was feitelijk het begin van jarenlang blessureleed. Vorig jaar volgde nog wel een comeback maar niet op het niveau van de jaren voor 2022. Zo stapte hij uit in de marathon van Valencia.

Hardloopjaren
Van Nunen vermeld dat het lopen hem veel heeft gebracht. “Ik begon met hardlopen toen ik 9 jaar oud was (20 jaar geleden) dromend om ooit een prijs te winnen Nou, het pakte veel beter uit dan ik had verwacht. Terugkijkend was een jonge atleet zijn het leukste deel en ik hoop dat alle jonge atleten hier net zoveel plezier aan beleven als ik. Natuurlijk kan het leven als atleet soms hard zijn, maar het heeft me ook veel mooie herinneringen opgeleverd en ik heb onderweg veel leuke mensen ontmoet. Hoewel ik meer wilde bereiken, realiseer ik me nu terugkijkend wat een lange weg ik heb afgelegd en daar ben ik heel dankbaar voor. Vooral de laatste jaren waren erg zwaar. Ik heb vaak getwijfeld of ik wel door moest gaan, maar ik ben blij dat ik eind vorig jaar weer terug ben gekomen op nationaal niveau. Daar ben ik eigenlijk het meest trots op, want het is veel moeilijker dan hard lopen als alles goed gaat.De laatste maanden begonnen mijn twijfels steeds meer toe te nemen. Terwijl ik alles bleef geven, werd het mentaal gewoon een stuk moeilijker om dat te doen. Simpel gezegd: mijn lichaam werkt nog steeds niet mee zoals vroeger en ik vind het niet leuk meer om te leven als een topsporter. Ik kijk terug op vele mooie jaren en drie jaar die me vooral levenslessen hebben geleerd. Nu is het tijd om verder te gaan met een normaal leven. Ik blijf hardlopen, want dat doe ik nog steeds heel graag, maar gewoon voor mijn plezier en om fit te blijven.

Het hoogtepunt van Bart van Nunen een persoonlijk record en Olympische limiet voor de OS van Tokio in de marathon van Valencia 2020