< terug

Filosoof of wiskundige

Struinend langs de wegen spelen zinnen door het hoofd, niets wat mij nu van mijn vrijheid beroofd.
Regelmatig vraag ik me af waarin het hardlopen mensen transformeert. Enerzijds lijken veel hardlopers op filosofen. Diepzinnige gedachten en ingenieuze rijmpjes worden geboren tijdens de beste duurlopen. Een lange rechte weg of een boomtak die in schril afsteekt tegen een bewolkte lucht. De nieuwe column van Erik Leusink

27 februari 2014 (0 reacties)

Door Erik Leusink

Struinend langs de wegen spelen zinnen door het hoofd, niets wat mij nu van mijn vrijheid beroofd.

 

Regelmatig vraag ik me af waarin het hardlopen mensen transformeert. Enerzijds lijken veel hardlopers op filosofen. Diepzinnige gedachten en ingenieuze rijmpjes worden geboren tijdens de beste duurlopen. Een lange rechte weg of een boomtak die in schril afsteekt tegen een bewolkte lucht. Vaak roepen ze vergelijkingen op met de meest vreemde dingen. Hardlopers bedenken vergelijkingen tussen auto’s en vrouwen, de werkwijze van akkerbouwers en prestaties, de marathon en een relatie. Afhankelijk van het eigen creatieve vermogen zijn dergelijke vergelijkingen in veel gevallen nog doeltreffend ook.

 

Toch merk ik een verschuiving. Hardlopers veranderen steeds meer in volleerde statistici. Elke training wordt geanalyseerd en uitvoerig bekeken. De humor en het gevoel worden buitengesloten. Als het op papier goed is dan maakt het verder niet uit hoe de gegevens verder tot stand zijn gekomen. De weg naar het doel wordt steeds meer in cijfers bekeken in plaats van een reis.

 

De komst van de social media heeft er nog meer voor gezorgd dat we alles gaan vergelijken. Het hardloophorloge werkt intelligent samen met social media. Hierdoor liggen de trainingsgegevens van iedereen die dat wil vrij ter inzage. Dit maakt veel hardlopers tot veredelde wiskundigen. Ineens hebben we allemaal iets te melden over de hartslag van de buurman of een vage trainingsgenoot. De tempo’s van Gerrit uit Dokkum worden uitgebreid vergeleken met die van Truus uit Maastricht.

 

Het doet me vaak denken aan de wiskunde lessen uit mijn havo tijdperk. De meest onnozele dingen moesten worden berekend. De meeste gebruik ik inmiddels niet meer, het rekenen met tijden is echter tot een kunst verheven. Tijdens een tegenvallende wedstrijd is na afloop vaak redelijk snel aan te geven aan welke kilometers het lag.

 

Laten we met zijn allen uitkijken dat we niet te wiskundig met onze sport omgaan. Het is erg belangrijk om ook plezier in de sport te houden zonder meteen alles te willen vergelijken en meten. De schoonheid van een opkomende of ondergaande zon is toch belangrijker dan de hartslag van de buurman?

 

Of ik wiskundige ben of filosoof? Geen idee, ik hink op twee gedachten.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *