< terug

Comeback

Daar is hij weer….Ik ben de tel ondertussen al kwijt geraakt, en het zou best kunnen dat ik meer gestopt ben dan weer begonnen. Of was het nu andersom.Niets is zo veranderlijk als het weer, behalve een (geblesseerde) hardloper.Ergens diep van binnen blijft toch altijd dat waakvlammetje branden. De nieuwe column van Jeroen van Damme is uit

18 juni 2015 (0 reacties)

Daar is hij weer….Ik ben de tel ondertussen al kwijt geraakt, en het zou best kunnen dat ik meer gestopt ben dan weer begonnen. Of was het nu andersom.Niets is zo veranderlijk als het weer, behalve een (geblesseerde) hardloper.Ergens diep van binnen blijft toch altijd dat waakvlammetje branden.

Soms wakkert het aan, maar meestal dooft het na 100m al snel weer uit. Op sommige momenten wint het rationele denkvermogen van het emotionele gedeelte.Maar altijd blijft er toch weer dat ene sprankje hoop.

Wat als….

Zoals de gelouterde lezer inmiddels al begrepen zal hebben ben ik weer begonnen.

Dom?

De tijd zal het uitwijzen.

Had ik die loopschoenen maar niet in mijn koffer naar Turkije moeten doen. Op een zonnige donderdagmiddag aan de Turkse Riviera, de stoute loopschoenen weer aangetrokken, na 2 jaar met nul loopkilometers op de teller. Na ruim 35 jaar loopervaring zou een opstartschema wel van toepassing zijn, maar helaas werkt dat bij mijn persoontje toch vaak net even iets anders. Alles of niets is vaak het motto.  Gelukkig zijn de echt scherpe kantjes er wel een klein beetje vanaf.

Dus geen startweek van 200 kilometer meer. Nee gewoon verstandig een rustige 10 kilometer in een kleine drie kwartier. Wonder boven wonder geen enkele reactie van mijn achillespezen.Eigenlijk zijn die altijd wel goed geweest en zat het echte probleem meer bij ontstoken hielbenen, maar voor het gemak zeg ik altijd maar dat ik last van mijn pezen heb.

Voor de meeschrijvers (en nieuwsgierigen) om exact te zijn Hahglund-exostose. Ik moet wel toegeven dat ik me de dag erna voortbewoog als het blikken mannetje van de Wizard of Oz. Nu een week of vijf verder zijn we nog steeds heel, en begint het steeds meer te lijken op een beetje lopen.

De eerste wedstrijd kilometers hebben alweer plaatsgevonden. Mijn plannen…..tsja…wie het weet mag het zeggen. In de eerste plaats vooral heel blijven en genieten.

Maar wie mij een beetje beter kent, de gedrevenheid op loopgebied neemt al snel de overhand, dus ik zal waarschijnlijk de komende maanden wel weer regelmatig mijn neus aan het wedstrijdfront steken.

PS. Ik wil deze ruimte zeker niet als reclamezuil gebruiken, maar wil voor deze ene keer toch een kleine uitzondering maken. Was bijzonder aangenaam verrast, dat na amper een 10-tal loopkilometers Jacques Kusters (RunnersWorld Tilburg), er weer voor gaat zorgen dat ik de komende maanden er weer piekfijn bij ga lopen. Bedankt!

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *